‘De kracht van een lange samenwerking is dat iedereen profiteert

‘Als de stroom uitvalt bij Pameijer gaan we er direct op af’, zeggen vader Bram en zoon Stephan Jongman van United Elektra. ‘Midden in de nacht als het moet. Veiligheid gaat voor alles.’ 50 jaar installeert, repareert en onderhoudt hun bedrijf elektrotechnische installaties bij Pameijer. Alarm, brandmelding, telecom, data, beveiliging… alles moet het gewoon doen.

‘Ruim een halve eeuw geleden werkte mijn oom al voor Pameijer’, zegt Bram. ‘Waakop-Reijers heette het bedrijf in elektrotechniek toen. Mijn oom begreep wat werken voor een stichting als Pameijer betekende. Hij had een zesde zintuig voor de dynamiek en de omgang met cliënten.’ Waakop-Reijers groeide. Er kwam steeds meer personeel en ook Bram ging er in dienst. Een jaar of 15 geleden nam hij het roer van het bedrijf over en noemde het toen United Elektro. Een jaar of 6 jaar geleden ging Bram met de VUT. Stephan werkte inmiddels ook in het bedrijf en besloot het werk van zijn vader voort te zetten. ‘Ik heb alleen de naam een beetje aangepast. Van United Elektro maakte ik United Elektra. Pameijer houdt het maar gewoon op United. Wel zo makkelijk’, zegt Stephan met een glimlach.

Dankbaar werk

Hoewel Bram officieel is gestopt, helpt hij zijn zoon nog regelmatig met de administratie van het bedrijf. Terugkijkende op zijn loopbaan weet hij niet beter dan dat Pameijer klant is bij United. ‘Een hele fijne klant’, haast Bram zich er bij te zeggen. ‘Er is altijd wat te doen. Zakelijk natuurlijk interessant voor ons, maar dat is zeker niet het enige. Het is vooral fijn samenwerken en dankbaar werk. Medewerkers van Pameijer doen nooit moeilijk. De onderlinge sfeer is goed en ze gunnen het ons.’

Liedjes zingen

Net als zijn oom voelde Bram de dynamiek van Pameijer goed aan en kon goed met cliënten omgaan. Hij illustreert dat met één van zijn veel herinneringen. ‘Ik moest een keer bij een locatie van Pameijer in de stoppenkast zijn. Die kast zat in de kamer van een jongen die daar woonde. Met geen mogelijkheid liet hij mij binnen in zijn kamer. Daar sta je dan. Nu wist ik dat hij een groot supporter van Feyenoord was. De hele dag draaide hij Feyenoordliedjes. Ik dacht even na en begon luidkeels die liedjes van Feyenoord mee te zingen. Ineens had ik zijn aandacht. Hij vroeg of ik ook Feyenoordsupporter was. Ja natuurlijk!, zei ik tegen hem. We kletsten wat en vroeg hem tussen neus en lippen door of ik even bij de stoppenkast mocht. Dat was ineens geen enkel probleem meer. Je moet bij Pameijer soms net wat anders denken en doen om iets voor elkaar te krijgen.’

‘Als ik het licht, de tv en de wifi weer aan de praat krijg,
staan ze met z’n allen te juichen.’

Jammer dan

Stephan is duidelijk uit hetzelfde hout gesneden als zijn vader. Ook hij snapt de wereld van Pameijer. Zo herinnert hij zich een cliënt die het leuk vond om hem te helpen. Vooral opruimen kon hij goed. ‘Een beetje te goed’, zegt Stephan. ‘Ik weet nog dat ik net een gloednieuwe kabelgoot had klaargelegd om te plaatsen. Ik keek even een andere kant op en weg was die goot. Hij had hem snel netjes opgeruimd. Of beter gezegd, in de afvalcontainer gegooid. Tja, dat gebeurt. Jammer dan, en opnieuw beginnen.’

Waken voor de veiligheid van cliënten

Werken in de dynamiek van Pameijer is niet voor iedereen weggelegd. ‘Ik heb jongens rondlopen die daarvoor het geduld niet hebben. Die stuur ik dus ook niet want daar wordt niemand beter van’, zegt Stephan. Stephan en Bram hebben dat geduld wel. Ze gaan daarin soms wel heel ver. Bram: ‘We waren ooit in een pand om geavanceerde techniek te plaatsen. De kinderen die er woonden zaten graag met hun handen aan die nieuwe spullen. Ze gingen daardoor snel weer kapot. Zo gebeurde het op een dag dat het alarm niet meer werkte en de voordeur niet meer automatisch op slot ging. Die nacht heeft iemand van ons bedrijf op een stoel bij de voordeur zitten waken voor de veiligheid van de cliënten. Het maakt mij echt trots dat we zoiets dan doen.’ Als zijn vader klaar is met zijn verhaal zit Stephan naast hem te gniffelen en zegt: ‘Graag gedaan pa.’

Een spontane knuffel

Is er een geheime formule om het ruim 50 jaar vol te houden met elkaar? ‘Een formule niet echt. Maar als je laat zien om te kunnen gaan met de dynamiek bij Pameijer en je zet af en toe een stapje extra, dan helpt dat natuurlijk enorm in het vertrouwen. Je leert elkaar goed kennen als je veel en lang samenwerkt. Zelfs cliënten gaan je herkennen. Ik krijg wel eens spontaan een knuffel van ze’, zegt Stephan. Naar sommige locaties probeert hij zoveel mogelijk dezelfde monteur te sturen. ‘Een bekend gezicht stelt cliënten gerust. Daar hou je rekening mee. De kracht van een lange samenwerking is dat iedereen profiteert.’

Juichen

United Elektra voert ook werk uit op bouwplaatsen. Prima werk, maar vaak erg onpersoonlijk. Stephan mist dan het menselijke aspect en de waardering voor het werk. Dat ervaart hij wel bij Pameijer. ‘Ik kom wel eens ’s avonds laat bij locaties waar storing is. Als het licht is uitgevallen, zitten cliënten en medewerkers bij elkaar om een tafel met kaarslicht. Krijg ik dan het licht, de tv en de wifi weer aan de praat, dan staat iedereen te juichen. Die reacties zijn mooi van puurheid. Daar doe je het toch voor!’