Openheid
Het moment dat Pameijer haar terugbelde weet Nicoline nog goed: ze was aangenomen als ambulante begeleider en superblij. 'Ik was bezig met mijn herstel en voor het eerst open geweest tijdens een sollicitatiegesprek. Het verraste me dat een werkgever me met mijn talenten én al mijn kwetsbaarheden wilde hebben. Maar mijn ervaringen waren juist een pre. Door weer te werken boorde ik allerlei krachten aan in mezelf. Ik kon goed aansluiting vinden en iets betekenen voor anderen. Ik heb gemerkt dat je waarde kunt halen uit de slechtste periode in je leven en vanuit daar dingen kunt opbouwen. Als je in de put zit denk je niet dat je nog van betekenis kunt zijn. Nu inspireer ik mensen, dat vind ik een mooi proces. Degenen die ik begeleid herkennen zich in mijn verhaal en juist het delen van persoonlijke dingen creëert een goede band.’