Cliënten ontwikkelen zich het best als ondersteuning echt aansluit bij hun wensen. En wie kan er nou het beste aangeven wat die wensen zijn? Precies. Cliënten zelf. Daarom praten zij bij Pameijer al jaren mee over het beleid en geven advies aan de organisatie. Carola Mastenbroek zat een paar jaar in de cliëntenraad, want: ‘Ik wilde heel graag dingen beter regelen voor alle cliënten.’
26 jaar is de in Rotterdam geboren Carola. Ze is nu 7 jaar cliënt bij Pameijer. Sinds vier jaar heeft ze een fijn appartement in Hoogvliet waar ze zelfstandig woont met begeleiding.
Carola is een bezig bij’tje die heel graag wil werken. Toen ze nog op school zat, volgde ze praktijkonderwijs en wilde graag in een winkel werken. ‘Ik heb op school goed geleerd om met klanten om te gaan. Daarom mocht ik komen werken bij tweedehands kledingwinkel Goedgekleed’, zegt Carola. ‘Ik zorg dat alle kleding netjes hangt en we vullen de kleding in de winkel vanuit het magazijn aan.’ Inmiddels werkt Carola ook bij kringloopwinkel Het Goed. In totaal werkt ze nu 24 uur per week. ‘Met mensen werken vind ik het leukst aan mijn werk. Of het nou de klanten of mijn collega’s zijn. ’
Het werk dat Carola doet valt onder dagbesteding. Dat is werk voor cliënten die vanwege hun beperking niet makkelijk een baan krijgen. ‘Iedereen moet mee kunnen doen’, zegt Carola strijdbaar. Omdat ze over nog meer dingen zo’n duidelijk mening heeft, werd ze gevraagd om een keer mee te kijken met de lokale cliëntenraad van Goedgekleed. ‘Dat was heel interessant. Ik zag met eigen ogen hoe de cliëntenraad inspraak heeft en de ruimte krijgt om dingen beter te regelen voor alle cliënten. Dat wilde ik ook en deed mee aan de verkiezingen. Gelukkig kreeg ik genoeg stemmen om in de lokale cliëntenraad Goedgekleed te mogen.’
‘Het is belangrijk om je eigen beslissingen te nemen. Je begeleider is er vooral om je daarbij te ondersteunen en achter je te staan.’
Carola heeft heel wat meegedacht, geadviseerd en bereikt met de lokale cliëntenraad. Bijvoorbeeld voor cliënten die bij Goedgekleed werken. Zij kwamen nog wel eens te laat omdat hun taxi vertraging had door het drukke verkeer. Carola: ‘Vaak was er dan geen tijd meer om eerst even een kop koffie te drinken. Niet helemaal eerlijk. Wat kunnen zij er nou aan doen als een taxi te laat komt? Met de cliëntenraad hebben we dat besproken met de managers van Goedgekleed. Ze snapten ons punt. Als cliënten willen, mogen ze nu altijd even opstarten met lekker kopje koffie.’
Carola werd ook gevraagd voor de centrale cliëntenraad van Pameijer. Dat betekende dat ze veel op pad moest om te praten met lokale cliëntenraden en advies te geven aan het bestuur. Een taak met grotere verantwoordelijkheden en meer verplichtingen. Carola ging ervoor, maar het viel haar niet mee: ‘Het kostte veel tijd en het lukte me niet om overal bij te zijn of op tijd te komen vanuit Hoogvliet. Dat zorgde voor gedoe en stress. En toen corona uitbrak, werden de omstandigheden er niet beter op. Ik werd er onzeker van en dat wilde ik niet. Ik heb mijn collega’s verteld dat het beter was om ermee te stoppen. Niet leuk, maar soms moet je ook dit soort keuzes durven maken.’
Na drie jaar besloot Carola ook te stoppen met de lokale cliëntenraad Goedgekleed. ‘Mijn tijd was voorbij. Het is belangrijk dat er regelmatig nieuwe mensen komen met nieuwe ideeën’, zegt de verstandige Carola. Ze heeft veel geleerd van de cliëntenraad. Haar eigen mening geven vond ze vroeger best spannend. In de cliëntenraad werd juist om haar mening gevraagd. Dat was goed voor haar zelfvertrouwen. Voorlopig wil ze niet opnieuw in een cliëntenraad. Maar haar ideeën over inspraak en je eigen mening geven, zijn daarmee zeker niet veranderd. ‘Bij Pameijer is de inspraak goed geregeld. Dat is fijn, want het is belangrijk om je eigen beslissingen te nemen. Je begeleider is er vooral om je daarbij te ondersteunen en achter je te staan.’
