Maarten woonde bij Pameijer op een woongroep. Kort geleden is hij verhuisd. Nu heeft hij zijn eigen woning bij woonlocatie Myrdalhof. “Het is zo fijn dat ik eindelijk weer m’n eigen voordeur heb”, zegt Maarten.
De 64-jarige Maarten is zijn hele leven glazenwasser geweest. Hij verdiende er goed geld mee. Tot hij bijna 50 jaar was. Toen ging het ineens minder goed met hem. “Ik haalde de gekste dingen mijn hoofd. Ook verzorgde ik mezelf niet meer goed. Ik vervuilde echt.”
Toen het echt niet meer ging, kwam Maarten bij Pameijer wonen. Hij kwam 3,5 jaar geleden terecht bij een woongroep van vier cliënten. Daar kreeg hij begeleiding en medicijnen. Het ging al snel beter met hem. “Ik verzorgde mezelf weer goed. En ik kookte iedere dag voor de groep. Koken is mijn grote hobby. Hollandse stamppotten zijn mijn favoriet. Alleen aan afwassen heb ik een hekel”, lacht Maarten.
Op de groep ontwikkelde Maarten zich goed. Zo goed zelfs dat hij weer op zichzelf kon wonen. Sinds kort heeft hij zijn eigen woning bij Myrdalhof. “Deze woonlocatie van Pameijer is helemaal opgeknapt. Ik heb hier weer mijn eigen voordeur. Dat bevalt goed. Ik hoef mijn douche en de wasmachine niet meer te delen. ’s Avonds maak ik het gezellig. Ik doe de gordijnen dicht, de lampen aan en zet mijn favoriete muziek op. Ik heb nu alle privacy. Dat geeft mij nog meer rust in mijn hoofd.”
De begeleider van Maarten ondersteunt hem bij de dagelijkse dingen. Ook krijgt hij hulp bij zijn financiën. Dat voorkomt geldproblemen. En samen met de schoonmaker poetst hij twee keer per week zijn hele huis. “Ik heb hier in korte tijd weer een grote stap vooruit gezet.”
Bij Maarten staat een groot bord voor de deur. Hierop staat wat hij die dag kookt. Iedereen die wil, mag aanschuiven om een hapje mee te eten. “Mijn gasten genieten van mijn kookkunsten. Ik zet een muziekje op en we praten over van alles. Het is altijd gezellig. Ik zit goed in mijn vel hier. Ik wil hier nooit meer weg”, zegt Maarten tevreden.
