Na een traumatische scheiding werd mijn verslaving steeds erger. Ik werd een tijdje dakloos, kwam terecht in een crisisopname, ging een behandelkliniek in en belandde zelfs in detentie. Ik had angsten en vertoonde vluchtgedrag.
Ik realiseerde me dat op mezelf wonen niet goed voor me was. Ik moest leren bijtijds aan de noodrem te trekken. En soms de deur letterlijk dicht te doen om verkeerde invloeden en prikkels buiten te houden. Sinds twee jaar woon ik in een eigen appartement bij Pameijer met 24 uurs begeleiding. Vanaf die tijd heb ik geen terugval meer gehad.
In mijn appartement is het lekker rustig. Ik dicht er veel. Over mijn angsten, religie, teleurstelling en de maatschappij. Het helpt mij om mijn gedachten te ordenen en mijn emoties te uiten. Nu het beter gaat, zie je dat ook terug in mijn gedichten. Eerst was ik vooral boos op de maatschappij, tegenwoordig klinkt er veel meer hoop en verlangen in door. Mijn grootste droom is om een gedichtenbundel in het Engels te publiceren zodat ik anderen kan inspireren.
Sociale contacten zijn nu een vast onderdeel van de dag. Als ik zin heb, kan ik elke dag samen met de andere bewoners koffie drinken of avondeten. Elke week spreek ik af met een vriend en elke maand met mijn moeder. Ook zie ik mijn vriendin heel regelmatig. Voor deze afspraken kom ik mijn bed uit. En blijf ik in balans. Maar ik weet ook heel goed wanneer ik nee moet zeggen. Of wanneer de deur even dicht moet en ik stilte nodig heb. Zo blijf ik in contact met mezelf en met de mensen om me heen. Juist door de deur even dicht te doen, open ik mijn wereld.
Samen Vindingrijk
Wij geloven in de eigen kracht van onze cliënten. Door vindingrijk te werken vinden we samen deze kracht, waardoor iemand verder komt. Het zijn de kleine stapjes die het begin zijn van verandering. Kleine overwinningen die tot iets veel groters kunnen leiden.
Pameijer. Stap verder.